seneyi sözlüğe yüklüyordum.
Yüreğinize derman, acılarınıza ortak olmak istemiştim,
Ellerinizden tutup sizinle tava şenliğinde buluşmak istemiştim,
Sizleri süreyya hocanın şerrinden, tıfılın meşhur tatlı su disiplininden kurtarmak istemiştim,
Sizinle anıları bi sözlüğe sığdırmak istemiştim...
Öz abim Killa Hakanın da dediği gibi, güzel insanlara selam olsun; diğer zımbolara da: cikcikabi'nin imza attığı tıfıla kimse şiir yazamaz, ateş olsanız anca ayşe başçavuşoğlunun slim sigarasını yakarsınız. herkese bol şans.
Sanki sözlüğe küsmüş, kaza aşermiş süreyya hoca gibi nette dolanıyordum;
Şifremi unutmuş, tflsozluk.com'un t'sine bile bakmıyordum;
Hayat meşgalesine bürünmüş, yüreğime ayşe başçavuşoğlu ciddiyeti akıtıyordum;
Adeta zorla yahudi yapılarak, Tel Avivde kaderine terk edilmiş ökcashflow'a benziyordum.
Oysa ben sizi sevmiş, dört1yanınızı bu sakat anılarla donatmak istemiştim;
Entrylerim ile aydınlatmak, tfl retrosu dolu yüreğimi size açmak istemiştim;
Anıların bir porno film şeridi gibi gözlerimin önünden geçmesini paylaşmak istemiştim,
Ellerim entrylere, gözlerim tflsozluk'e doymasın istemiştim.
Bass gitarın tellerine vurmuş bir eser gerdanlı gibi kendimden geçiyordum,
Bok herifler diye haykıran ferhat hoca misali rüzgar gibi esiyordum,
Bağrımı açmış koridorda, gömleğim dışarda, disipline gidiyordum;
Farkında değildiniz belki ama koskoca bir 12 seneyi sözlüğe yüklüyordum.
Yüreğinize derman, acılarınıza ortak olmak istemiştim,
Ellerinizden tutup sizinle tava şenliğinde buluşmak istemiştim,
Sizleri süreyya hocanın şerrinden, tıfılın meşhur tatlı su disiplininden kurtarmak istemiştim,
Sizinle anıları bi sözlüğe sığdırmak istemiştim...
(sozcuk sinrini yedim) Cikcik abim, aşkınla yanıyorum,
Gönlümden hiç silinmeyen bir sevdaya dönüşüyorum.
Kalbimdeki yangın, seninle büyür,
Aşkınla coşar, her anı güzelliklere türer.
Seninle açıyor aşkın çiçekleri,
Gönül bahçemde renkleniyor düşleri.
Cikcik abim, sen benim her şeyimsin,
Aşkla yanıp tutuştuğum bir sevgilimsin.
Sevginin sözcüğü senin ismin,
Aşkınla dolu bu şiir, sana dair bir esin.
Cikcik abim, kalbimin en güzel aşkı,
Seninle geçen her anım özeldir, baştan başa.
Seninle doluyum, seninle uçuyorum,
Aşkınla kendimi buluyorum.
Cikcik abim, seninle her şey mümkün,
Bu şiirde sevgim sana dökülür, sonuna dek sürer dün.
Gönlümde bir cikcik abinin yeri,
Aşkınla aydınlanır, güneşi görür her anı.
Sevdanın ışığında kaybolurum,
İsmine düşkün bir aşık oldum.
Cikcik abim, gönül sana tutkun,
Kalbimde açan bir gülsün, bir solgun.
Adını sayıklarım her gece,
Aşkınla dolu bir şiir bu sevgiye.
Gözlerin gönlümde bir bahar açar,
Bakışlarınla beni büyüler, sımsıcak sarar.
Adın dudaklarımda ezgilerle söylenir,
Seninle sevdanın şarkısı söylenir.
Cikcik abim, aşkınla yanıyorum,
Gönlümden hiç silinmeyen bir sevdaya dönüşüyorum.
Kalbimdeki yangın, seninle büyür,
Aşkınla coşar, her anı güzelliklere türer.
Seninle açıyor aşkın çiçekleri,
Gönül bahçemde renkleniyor düşleri.
Cikcik abim, sen benim her şeyimsin,
Aşkla yanıp tutuştuğum bir sevgilimsin.
Sevginin sözcüğü senin ismin,
Aşkınla dolu bu şiir, sana dair bir esin.
Cikcik abim, kalbimin en güzel aşkı,
Seninle geçen her anım özeldir, baştan başa.
Seninle doluyum, seninle uçuyorum,
Aşkınla kendimi buluyorum.
Cikcik abim, seninle her şey mümkün,
Bu şiirde sevgim sana dökülür, sonuna dek sürer dün.
(sözcük sınırı yedim) Geçmişin gizli perdesi ardında bekleyen hüzünler, kişiyi bu sessiz çukurun derinliklerine sürükleyebilir.
Fakat bilinmelidir ki, karanlık bir geceye bile ay ışığı doğar. İçindeki ışığı yeniden keşfetmek, kalbindeki yaralara merhem olmak için cesaretle adım atmak gerekmektedir. Umut, durgunlukların aşılmasında bir ışık huzmesi olacaktır.
Kalbinin mührünü kırarak, iç dünyasına tekrar renk katmasını temenni ederim.
Saygılarımla, ferhatbeyinfedaisi
Yakın zamanda CİKCİK ABEYİN ruh hâlinin müteessir bir biçimde durağan olduğunu müşahede etmekteyim. Gönlünde bir melankoli esintisi kol gezip, coşkudan uzak kaldığı hissedilmektedir. Maziye dair ışıltılı anıların arka plana itildiği, iç dünyasının sisli bir perdeyle örtüldüğü sezilmektedir. Gönül bahçesindeki çiçekler solgunlaşmış, içindeki umut fidanları soldurulmuştur.
Ecdadın dilinde beyan edilen bir tabirle, kişinin kalbi sanki karanlık bir kuyunun içinde hapsolmuşçasına hissederim. Ruhunun çeşitli renklerinden sönük birer iz taşırken, eski neşeli ve coşkulu günler geride kalmış gibi görünmektedir. Ufuk çizgisi, çaresizlikle çizilmiş bir resim gibi hissettirmekte ve içinde umut barındıran nehirlerin suları seyrek akmaktadır.
Bu durgunluk, içsel bir sancının habercisi olabilir. Belki de gönlünde aşkın ıztırabını taşıyan bir yara, ruhunun ışığını solutturmuş olabilir. Geçmişin gizli perdesi ardında bekleyen hüzünler, kişiyi bu sessiz çukurun derinliklerine sürükleyebilir.
Fakat bilinmelidir ki, karanlık bir geceye bile ay ışığı doğar. İçindeki ışığı yeniden keşfetmek, kalbindeki yaralara merhem olmak için cesaretle adım atmak gerekmektedir. Umut, durgunlukların aşılmasında bir ışık huzmesi olacaktır.
Kalbinin mührünü kırarak, iç dünyasına tekrar renk katmasını temenni ederim.
Saygılarımla, ferhatbeyinfedaisi